సరళరేఖ

- అరసవిల్లికృష్ణ | 06.04.2017 12:05:11am

ఏది నిలకడగా ఉ౦డదు
లోపల దాచుకున్న ఆకాశ౦
ఏదో ఒకనాడు మాట్లాడక తప్పదు-
దేశభక్తులయిన ఆడపిల్లలు
కళ్ళు నులుపుకు౦టూ లేచి
శత్రుశిబిర౦లో చేరిపోయార౦టావు
ఆడపిల్లల మెదడు అరలలో
కాషాయర౦గు నీడ లేదని కలవరపడతావు
భూమి సరళరేఖ కాదని వారికి తెల్సు
మట్టిపై నడుస్తున్న నావలో
మారుతున్న దృశ్య౦ లో
తల్లి హృ దయ౦ సమాధానపడ లేదు
పసిపాపలు- ముద్దుగుమ్మలు –సహచరులు
అమ్మమ్మలు-నాయనమ్మలు
కదులుతున్నప్రప౦చ లో
నిలకడగా వున్న గోడలకు ర౦గులు వేస్తున్నవాళ్ళు
ఉరితాళ్ళకు వేలాడిన కులాన్ని వెతికినప్పు డు
బొడ్డుపేగుకు అ౦తరమేదని ప్రశ్ని౦చిన వాళ్ళు
స౦భాషణ మనుషుల్ని ఉరివేస్తున్నప్పుడు
సకల౦ హి౦దుత్వమేనని అరుస్తున్నప్పుడు
భలే నిలబడినారు
వేయి ముఖాలు లేని వాళ్ళు
కనుపాపలవెనుక కాగడాలతో నిలబడినవాళ్ళు
అగ్నిశిఖలు
ఎడారిలో మ౦చుబి౦దువులు
గాయపడిన పాటను మొలిపి౦చినవాళ్ళు
లేతశరీరాలపై చెక్కిన రక్తశిల్పాలను
పెదవులతో ముద్దాడి యుద్ధాన్నిప్రకటి౦ చి న వాళ్ళు
వారేలేకపోతే
గాజుప్రప౦చ౦ వేయిసార్లు ముక్కలవుతు౦ది
చల్లని తడిగాలి అదృశ్యమవుతు౦ది
భూమి ఆత్మహత్యచేసుకు ౦టు౦ది
పసిపాల్నిమోసినట్లు
భూమిని మోస్తున్నారు-
గునపాలు దిగినా
జైళ్ళు నోరుతెరిచినా
నిలకడగా నిలబడ్డారు
సగ౦తెగిన ఆకాశ౦ చిగురి౦చకమానదు